دیدار دیار بسکاباد

ارگان رسمی انجمن خیریه بسکاباد

دیدار دیار بسکاباد

ارگان رسمی انجمن خیریه بسکاباد

کرامات امامزاده سلطان عبدا.. کارشک

بسیاری از مردم  منطقه نیم بلوک نقل مینمایند مرحوم کربلایی رجب بسکابادی ( عباس حاج قربا ن ) گاو بسیار ویزه داشت که حیوان چندین نوبت از اضطبل خود در محل سراب بسکاباد فرار و به محل مزار امامزاده  سلطان عبد ا... امده و در صحن وسرای ان بزرگوار میخسپد  و قطرات اشک از گوشه چشمش میریزذ  .که النهایه مرحوم کربلایی رجب گاو را نذر امامزاده مینمایید

معرفی امامزاده سلطان عبد الله

امامزاده عبدالله (ع)

 


 

 

 

امامزاده عبدا... در فاصله یک کیلومتری بسکاباد واقع شده است که در زمان های گذشته تمامی فضا و مکان امامزاده متعلق به

بسکاباد بوده است که متاسفانه به دلیل کوتاهی بعضی از افراد روستای بسکاباد توسط روستای کارشک گرفته شده است.

امامزاده عبد ا… در ایام مختلف از سال میزبان گردشگران و زائرینی است که از شهرهای دور و نزدیک به این مقصد سفر می کنند. این مکان زیارتی در صبح روز عاشورا ملجاء مشتاقان و محبان ابا عبدا… الحسین (ع) است که در قالب دسته جات عزاداری و سینه و زنجیر زنی از شهرها وروستاها به یژه بسکاباد و  شهرستانهای قائن وگناباد مشرف شده و مراسم عزاداری و سوگواری باشکوهی برگزار می کنند.

 

۱-شجره نامه امامزاده عبدالله بن موسی الحسنی (ع)

نسب این ملجا شریف عبارت است از: عبدالله بن موسی الجون بن عبدالله محض بن حسن مثنی بن حسن بن علی بن ابیطالب (ع) . بنا به شجره نامه موجود از این امامزاده شریف، امامزاده عبدالله فرزند موسی الجون ومادرش ام سلمه دختر محمد ابن طلحه بن عبدالرحمن بن ابی بکر بن ابی قحافه و از نوادگان امام حسن مجتبی(ع) است بنابر این امامزاده عبدالله با سه واسطه فرزند امام حسن مجتبی (ع) می باشد. پدران ایشان هر کدام از مردان نیکنام و بلند آوازه زمان خویش بودند.

پدر او عبدالله بن محض نیز از مردان بلند آوازه بود و از ناحیه پدر و مادر هر دو نسب به امیرالمومنین(ع) می رسد پدرش حسن مثنی و مادرش فاطمه دختر امام حسین(ع) بود و از این جهت نسب عالی و والا داشت او شبیه ترین فرد به رسول خدا بود که او را شیخ و بزرگ بنی هاشم می نامیدند وی سرانجام به سال یکصد و چهل و پنج به شهادت رسید. حسن مثنی پدر عبدالله بن محض و فرزند امام حسن مجتبی(ع) و داماد امام حسین (ع) بود.

 

-2زندگی سیاسی امامزاده عبدالله بن موسی الحسنی (ع)

در سال ۲۰۳ هجری قمری پس از شهادت امام رضا(ع) و در پی ایجاد اختلاف بین مامون خلیفه عباسی و علویان، عبد ا… بن موسی به قهستان گریخت و در میان قبایل اعراب ساکن در منطقه ای معروف بنام آبگاه خدری(خضری فعلی) برای امنیت بیشتر پناه برد وساکن گردید.

بعد از شهادت امام رضا(ع)، مامون وی را برای ولایتعهدی دعوت نمود ولی عبدالله بن موسی که مردی جهاندیده بود و زیر و بمهای سیاست را بخوبی می شناخت رضایت نداد و در پاسخ دعوت مامون نوشت: “به چه چیزی می خواهی مرا بفریبی ؟ به آن کاری که با علی ابن موسی الرضا(ع) انجام دادی و او را با انگور مسموم به شهادت رساندی؟بخدا سوگند من حاضر نیستم نزد تو بیایم و این نه بخاطر ترس از مرگ است یا اینکه مرگ را دوست ندارم بلکه بدان جهت است که دلیلی نمی بینم که جان خود را بیهوده در اختیار تو قرار دهم.

گیرم که من هیچ خونی نزدتو و پدران تو ندارم و پدران تو هیچ یک از پدران و خویشاوندان مرا به قتل نرساندند در حالی که پدران تو ریختن خون ما را حلال می دانستند و حق ما را به زور گرفتند و …….. هر چه فکر کردم ولایت عهدیت را به منظور خود نیافتم و از اینرو به قرآن که هر هدایتی و درمانی در آن است مراجعه کردم و سوره ها را از نظر گذرانیدم، مشاهده کردم چیزی برای تقرب به خدا عزوجل بهتر از شهادت نیست آنگاه برای اینکه بدانم کدام یک از اقسام جهاد در راه خدا فضیلتش بیشتر است قرآن را ورق زدم و دیدم خدای متعال در سوره توبه می فرمایند: پیکارکنید با کافرانی که مجاور شما هستند و باید آنان در شما خشونتی ببینند.

آنگاه در صدد بر آمدم تا بدانم کدام دسته از کافران زیانشان برای اسلام بیشتر است و به جایگاه من نزدیکترند مشاهده کردم که هیچ یک کافری ضررش برای اسلام بیش از تو نیست زیرا کافران کفر خود را آشکار ساخته و مردم آنها را شناخته اند و به کارشان بینا گشته و ار آنها دوری جستند ولی تو در زیر سرپوش اسلام مردم را فریفته و کفر خود را پنهان داشته ای و با اسلام راه نیرنگ گرفته ای و من در دل نیت جهاد در راه خدا و مبارزه با تو دارم.”( ترجمه مقاتل الطالبین(

۳-وفات امامزاده عبدالله بن موسی الحسنی (ع)

عبدالله بن موسی پیوسته متواری بود تا اینکه در زمان متوکل به سال ۲۴۷هجری قمری بر اثر بیماری رحلت نمود.احمد بن سعید بن عندس ازمحمد بن سلیمان زینبی روایت کرده که بعد از چهارده روز چون خبر مرگ عبدالله بن موسی و احمد بن عیسی را به متوکل دادند بسیار خوشحال شد زیرا وی از آن دو به شدت می ترسید.

بنا به وصیت ایشان جنازه را بر شتری نهادند تا هر جا شتر زانو بزند مدفن ایشان باشد. شتر پس از طی مسافتی درمحلی نزدیکی دشت بیاض توقفی کوتاه نمود و دو مرتبه بلند شد و به راهش ادامه داد. این مقام هم اکنون به قدمگاه شهرت دارد در نهایت شتر درمحل روستای بسکاباد  توقف و جنازه ایشان درمحل فعلی به خاک سپرده شد.

۴- شخصیتهای مدفون در بارگاه ، کتب معتبر و کرامات امامزاده عبدالله بن موسی الحسنی (ع)

از جمله شخصیت های مدفون در کنار امامزاده می توان به مولانا ولی دشت بیاضی،آخوند ملا علی خراشادی، امیر خلیل، امیر حسین ، دختر ولی دشت بیاضی و دختر امان الله خان همسر مرحوم اسدی تولیت آستانقدس اشاره نمود.

از جمله منابعی که به وقایع زندگانی امامزاده عبدا… اشاراتی دارند کتب انساب، جنت النعیم، اماکن متبرکه قاینات، عمده الطالب، کبریت الاحمر، مقاتل الطالبین، اغانی، بهارستان آیت الله آیتی بیرجندی و الروض المعطاربه را می توان نام برد.

در ۹ شهریور سال ۱۳۴۷ زلزله ای به بزرگی ۱/۷ ریشتر دشت بیاض منطقه دشت خضری و کاخک را ویران کرد و کشته و مجروح شدن گروه زیادی از مردم دشت بیاض را در تاریخ به ثبت رساند. از شگفتی های این زلزله بنا به گفته اهالی روستای بسکاباد این بوده که با وجود بزرگی زلزله تنها مکانی که از این حادثه به طور معجزه آسایی مصون ماند همین امامزاده عبد ا… بوده است.

۵- بقعه مبارکه امامزاده عبدالله بن موسی الحسنی (ع)

از ساخت بنای اولیه این امامزاده اطلاعی در دست نیست بدلیل ترس و هراس از خلفای عباسی تا مدتها کسی جرات رسیدگی به بنا را نداشته و در عهد صفویه بارگاه امامزاده بازسازی و شمعدانهای نفیس به آن اهدا گردید. بنای بقعه امامزاده عبدالله قبل لز زلزله ۱۳۴۷ در محوطه ای به شکل مربع و به مساحت حدود ۳۶۰ متر مربع بوده است که بنای آن از آجر و گچ و سطح حیاتش نیز آجر فرش بوده است. نمای خارجی مزار با سبک زیبایی آجر چینی شده بود. در هنگام زلزله ویرانگر ۱۳۴۷ که همه جا را ویران ساخت  این مقبره نیز در معرض ویرانی قرار گرفت.

بعد از زلزله ۱۳۴۷ بنایی توسط خیرین و هیات امنا امامزاده بر روی بنای قبلی احداث گردید ولی از آنجایی که بنای احداثی نیازهای روز و آینده زایرین را تامین نمی کرد لذا از سال ۱۳۶۹ جهت رفاه حال زائرین اقدامات عمرانی قابل توجهی بشرح ذیل صورت گرفت:

۱- تملک اراضی اطراف حرم مطهر به میزان۱۵هکتار

۲- انجام عملیات خاکبرداری از کوه و خاکریزی دره های اطراف بمنظور گسترش صحن امامزاده

۳- احداث بنای مستحکم بتنی با گنبد تمام فلزی به مساحت ۱۲۰۰ متر مربع

۴- احداث سرویسهای بهداشتی

۵- احیا و توسعه فضای سبز اطراف حرم مطهر

۶- احداث دفتر هیات امنا و انبارمرکزی

۷- احداث ۳ باب مغازه و آشپزخانه مرکزی جهت رفاه حال زائرین

۸- ساخت ضریح جدید به ابعاد ۳*۴ متر و ارتفاع ۵/۳ متر از جنس نقره حاوی ۱۲۰ مثقال طلا

۹- ساخت گنبد با معماری اسلامی به قطر ۲۰ متر وکاشیکاری آن با نمای منقش به” لا اله الا الله “و نام ائمه(ع(

۱۰- احداث بلوار اصلی ۳۰ متری ورودی به امامزاده و تامین روشنایی آن به طول ۳۰۰ متر با بودجه دولت خدمتگذار

۱۱- پیگیری طرح جامع امامزاده و تصویب آن

این طرح جامع شامل:زیارتگاه-سرویس بهداشتی و وضوخانه-ساخت ضریح-صحن وحیاط-رواق-پارکینگ-اتاق خدام -اتاق هیات امنا-منبع آب-سقاخانه-اتاق نگهبان- دفتر پاسخگویی به مسائل شرعی-مسجد یا شبستان- ایوان-خرید زمین در صورت نیاز جهت اجرای طرح-گنبد-سردرب ورودی-آبدارخانه-تسطیح و ساماندهی گورستان و محوطه بقعه-موتورخانه و تاسیسات-سالن اجتماعات-مجتمع فرهنگی تربیتی- بازارچه تجاری-آشپزخانه-کشتارگاه-فضای سبز-خانه عالم-پایگاه بسیج-جاده دسترسی ، مجتمع آموزشی-مجتمع ورزشی-مجتمع درمانی-دیوارکشی و حصارکشی بقعه و… می باشد.


 

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.