
معاشران گره از زلف یار باز کنید |
|
شبی خوش است بدین قصهاش دراز کنید |
حضور خلوت انس است و دوستان جمعند |
|
و ان یکاد بخوانید و در فراز کنید |
رباب و چنگ به بانگ بلند میگویند |
|
که گوش هوش به پیغام اهل راز کنید |
به جان دوست که غم پرده بر شما ندرد |
|
گر اعتماد بر الطاف کارساز کنید |
میان عاشق و معشوق فرق بسیار است |
|
چو یار ناز نماید شما نیاز کنید |
نخست موعظه پیر صحبت این حرف است |
|
که از مصاحب ناجنس احتراز کنید |
هر آن کسی که در این حلقه نیست زنده به عشق |
|
بر او نمرده به فتوای من نماز کنید |
وگر طلب کند انعامی از شما حافظ |
|
حوالتش به لب یار دلنواز کنید |
تعبیر:
روزگار خوشی در پیش داری پس غم به دلت راه مده.دوستان خود را بشناس و قدر
آنان را بدان و از همنشینی با آنان لذت ببر ،از افراد ناجنس و بدذات دوری
کن که جز غم چیزی برایت ندارند