معاشران گره از زلف یار باز کنید | | شبی خوش است بدین قصهاش دراز کنید |
حضور خلوت انس است و دوستان جمعند | | و ان یکاد بخوانید و در فراز کنید |
رباب و چنگ به بانگ بلند میگویند | | که گوش هوش به پیغام اهل راز کنید |
به جان دوست که غم پرده بر شما ندرد | | گر اعتماد بر الطاف کارساز کنید |
میان عاشق و معشوق فرق بسیار است | | چو یار ناز نماید شما نیاز کنید |
نخست موعظه پیر صحبت این حرف است | | که از مصاحب ناجنس احتراز کنید |
هر آن کسی که در این حلقه نیست زنده به عشق | | بر او نمرده به فتوای من نماز کنید |
وگر طلب کند انعامی از شما حافظ | | حوالتش به لب یار دلنواز کنید |
تعبیر:
روزگار خوشی در پیش داری پس غم به دلت راه مده.دوستان خود را بشناس و قدر آنان را بدان و از همنشینی با آنان لذت ببر ،از افراد ناجنس و بدذات دوری کن که جز غم چیزی برایت ندارند.