تاب بنفشه میدهد طره مشک سای تو | | پرده غنچه میدرد خنده دلگشای تو |
ای گل خوش نسیم من بلبل خویش را مسوز | | کز سر صدق میکند شب همه شب دعای تو |
من که ملول گشتمی از نفس فرشتگان | | قال و مقال عالمی میکشم از برای تو |
دولت عشق بین که چون از سر فقر و افتخار | | گوشه تاج سلطنت میشکند گدای تو |
خرقه زهد و جام می گر چه نه درخور همند | | این همه نقش میزنم از جهت رضای تو |
شور شراب عشق تو آن نفسم رود ز سر | | کاین سر پرهوس شود خاک در سرای تو |
شاهنشین چشم من تکیه گه خیال توست | | جای دعاست شاه من بی تو مباد جای تو |
خوش چمنیست عارضت خاصه که در بهار حسن | | حافظ خوش کلام شد مرغ سخنسرای تو |
تعبیر:
دل و دین داده اید ،با حسن نیت و قلب پاک آنچه در وجودتان است درطبق اخلاص گذاشته وتقدیم کرده اید این پاک دلی و بی آلایشی بالاخره کارساز می شود و بخت خفته را بیدار می کند و به آرزویتان می رسید.