عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه سرشت | | که گناه دگران بر تو نخواهند نوشت |
من اگر نیکم و گر بد تو برو خود را باش | | هر کسی آن درود عاقبت کار که کشت |
همه کس طالب یارند چه هشیار و چه مست | | همه جا خانه عشق است چه مسجد چه کنشت |
سر تسلیم من و خشت در میکدهها | | مدعی گر نکند فهم سخن گو سر و خشت |
ناامیدم مکن از سابقه لطف ازل | | تو پس پرده چه دانی که که خوب است و که زشت |
نه من از پرده تقوا به درافتادم و بس | | پدرم نیز بهشت ابد از دست بهشت |
حافظا روز اجل گر به کف آری جامی | | یک سر از کوی خرابات برندت به بهشت |
تعبیر:
کار شما مربوط به خود شماست ،از ایرادها و ناخشنودی های مردم و اطرافیان درمورد کاری که شروع کرده ای ناراحت نشو و به تلاش خود ادامه بده.