به گفته فریدون برکشلی، رئیس دفتر مطالعات انرژی وین، طی دو دهه گذشته روابط جمهوری اسلامی ایران و ونزوئلا با تغییراتی که در کاراکاس پیش آمد و با رویکردی که جمهوری اسلامی ایران در پیش گرفت، جنبه استراتژیک پیدا کرد. در سال ۲۰۱۸ ایران حدود ۱۲ میلیارد دلار در بخش‌های مختلف ونزوئلا سرمایه گذاری کرد که عمدتاً توسط بخش خصوصی انجام شد.
برکشلی با اشاره به اینکه در سال ۲۰۰۰ میلادی، به تحریک علنی آمریکا، کارکنان صنعت نفت ونزوئلا دست به اعتصابات سراسری زدند، گفت که در نتیجه این اعتصاب صنعت نفت ونزوئلا کاملاً از حرکت ایستاد و تولید نفت متوقف شد. در آن مقطع جمهوری اسلامی ایران به کمک کاراکاس شتافت و با ارسال چند محموله فراورده نفتی و محصولات پایه پتروشیمیایی و کمک‌های فنی، تخصصی، دولت ونزوئلا را حمایت کرد. در آن مقطع ۵۰ هزار نفر از کارکنان شرکت نفت ونزوئلا در اعتصاب کامل قرار گرفتند. نهایتاً هوگو چاوز نیمی از آنان را اخراج کرد.
تحریمی که موجب نزدیکی بیشتر دو کشور شد
آمریکا تلاش بسیاری کرد تا با اعمال انواع و اقسام فشار‌ها بر ایران، به نوعی ما را منزوی کند، در حدی که به جرئت می‌توان گفت بیشتر وقت و فکر خود را برای پیدا کردن نقشه جدیدی برای تضعیف و به حاشیه راندن جمهوری اسلامی ایران گذاشت، در این میان ایران نه تنها بیکار ننشست و منزوی نشد، بلکه سعی کرد ارتباط خود را با کشور‌های دیگر گسترش دهد. یکی از دلایل عصبانیت آمریکایی‌ها نیز این است که با وجود فشار‌های حداکثری نتوانستند روند تردد نفتکش‌های ایرانی در آب‌های بین‌المللی را متوقف کنند.
